Hepatit B, hepatitis B virus (HBV)’ünün karaciğerde yaptığı bir enfeksiyon hastalığıdır. Bu virüs hepatit A virüsünden tamamen farklıdır. Enfekte olan çocukların ancak % 10’unda belirtiler gözlenir. Çocukta belirtiler olduğunda ise, hepatit A enfeksiyonunda olduğu gibi iştahsızlık, bulantı, kusma, karın ağrısı, sarılık, gaita renginde açılma, ve koyu renkli idrar yapma belirtiler arasında sayılabilir. Ancak hepatit B daha ciddi bir hastalıktır. HBV enfeksiyonundan sonra kronikleşme oranı, küçük bebeklerde %70-90, 1-4 yaş arasındaki çocuklarda %15-25, daha büyük çocuklarda ve erişkinlerde ise %5-10’dur. Kronik enfeksiyonu olanlarda siroz veya karaciğer kanseri gelişme riski %14-25’dir. Kronik hepatitli hastalar diğerleri için yaşamları boyunca bulaştırıcıdır.
HBV enfeksiyonunun sık bulaşma yolları:
- Enfekte annelerden doğan yenidoğan bebeklere doğum esnasında kan bulaşması
- İntravenöz ilaç kullanıcıların kullandıkları iğnelerin diğerleri tarafından paylaşılması
- Seksüel yol
- Ciltteki kesilerden veya mukozalardan enfekte kanın bulaşması
- Enfekte kan ürünlerinin transfüzyonu
Hepatit B aşı ile önlenebilir bir hastalıktır. Tüm yenidoğanlar hayatlarının ilk 18 ayı içinde üç doz hepatit B aşısı ile aşılanmalıdırlar. Daha önce aşılanmamış bir çocuk en geç 11-12 yaşında üç doz hepatit B aşısı ile aşılanmalıdır.
Hepatit B bulaşmasını önlemek için:
- Çocukların aşısı yoksa ebeveynleri aşılamaya teşvik edin
- Çocuklara ve erişkinlere yi el yıkama tekniğini ve alışkanlığını kazandırın
- Çocukların diş fırçalarını ortak kullanmalarına müsaade etmeyin
- Kan lekelerini derhal temizleyin
- Kan lekelerini temizlerken eldiven kullanın
- Kan bulaşmış herhangi bir yeri derhal dezenfekte edin
- Çocuk bakıcısnın kaza ile ellerinde bir kesik meydana gelmişse, çocukların altlarını değiştirirken ve kan lekelerini temizlerken eldiven takmasını sağlayın
- Çocukların birbirlerine karşı ısırma gibi agresif davranışlarını engelleyin
- Kronik hepatit B taşıyıcısı olduğu bilinen bir çocuğu yakından takip edin. Çocuğu takip edecek takım içinde, ebeveyni, öğretmeni, çocuk bakıcısı, doktoru ve halk sağlığı personeli bulunmalıdır. Çocuğu takip edecek olan takım çocuğun sosyal, nörolojik ve fizik gelişimi için gerekli önlemleri ve tavsiyeleri uygular.
